Bart De Wever: Nowy Kapitan na Pokładzie Belgii

W poniedziałkowy poranek, w otoczeniu majestatu królewskiego pałacu, Belgia świadkiem była momentu historycznego. Bart De Wever, uosobienie flamandzkiej prawicy, złożył przysięgę na premiera, otwierając nowy rozdział w księdze belgijskiej polityki. Ale nie był tam sam – u jego boku stanęła ekipa, którą można by śmiało nazwać polityczną mieszanką wybuchową: ministrzy reprezentujący koalicję znaną pod kryptonimem “Arizona”.

Zwieńczenie Prawie Roku Maratonu Negocjacyjnego

De Wever, będący strategicznym umysłem i liderem Nowego Sojuszu Flamandzkiego (N-VA), po ośmiu miesiącach intensywnych i burzliwych rokowań wreszcie przypieczętował sukces. Piątek, 31 stycznia, przyniósł upragniony kompromis, a w kolejny poniedziałek o godzinie 9 rano, król Filip dał oficjalne błogosławieństwo dla nowego gabinetu De Wevera.

Koalicja Arizona – Kto Wchodzi w Skład Nowego Rządu?

Nowy rząd to polityczny tygiel, w którym znalazło się miejsce dla pięciu partii. Poza N-VA, swoje siły dołożył liberalny Ruch Reformatorski (MR), chadecy z francuskojęzycznej partii Zaangażowani (Les Engages), socjaldemokraci z flamandzkiego Vooruit oraz Chrześcijańscy Demokraci i Flamandowie (CD&V). W sumie, nowy gabinet to piętnaście osób – równa ilość flamandzkich oraz frankofońskich ministrów, co jest wyrazem dążenia do równowagi regionalnej.

Ciekawostką jest fakt, że w odróżnieniu od poprzedniej ekipy, w nowym składzie rządowym nie znajdzie się ani jeden sekretarz stanu. To zmiana, która już teraz wzbudza zainteresowanie i dyskusje wśród ekspertów politycznych.

Niełatwa Droga do Porozumienia

Przed De Weverem i jego drużyną stało wyzwanie godne Herculusa – doprowadzenie do konsensusu w kwestiach, które do tej pory były jabłkiem niezgody. Punktami zapalnymi rozmów były cięcia budżetowe, podwyżki podatków oraz reformy emerytalne. Po wielu miesiącach debat i przepychanek, udało się wypracować złoty środek, obejmujący m.in. zwiększenie wydatków na obronność do minimalnego progu 2% PKB, zgodnie z zaleceniami NATO, oraz restrykcje w polityce migracyjnej.

Czy nowa koalicja będzie w stanie utrzymać żagiel stabilności na burzliwych wodach belgijskiej polityki? Czy zrealizuje swoje zobowiązania wobec społeczeństwa i międzynarodowych partnerów? Na te pytania odpowiedzi będą się klarować w najbliższych miesiącach. Jedno jest pewne – Belgia wkroczyła w nową erę, a u jej steru stoi człowiek z wizją i determinacją, by ją realizować.